dinsdag 19 mei 2015

Zondagmiddag 10 mei 2015

Eindelijk is het dan zover. Slecht geslapen en nauwelijks wat gegeten vandaag. Eerst een stempel gehaald en vervolgens uitgezwaaid door mijn dochters Ester met kleinzoon Kaspar en Judit met kleindochter Nienke en schoonzoon Bob, en de vrienden/vriendinnen van de Amnesty schrijfgroep Anne, Carlien en Floris en Arriette.

Eerste stempel in mijn pelgrimspas
Eerst nog even op de foto met de uitzwaaiers.
Mijn buikje zal over enkele wandelweken waarschijnlijk verdwenen zijn!
Meteen na de start viel alle spanning van me af. De eerste km's gingen vlot. Maar na ongeveer 8 km de eerste tegenslag. Na de viersprong bleek het fietspad richting Moerdijk afgesloten. Dat koste me een uur omlopen. De geplande afstand van 18 km voor deze middag liep daardoor uit naar zeker 22. Maar die ervaring werd ruimschoots goedgemaakt door de gastvrijheid bij zorgboerderij Zuidpunt, toen ik na 4 uur wandelen een plaatsje zocht om ui te rusten. Er werd me drinken aangereikt en even later, nadat ik verteld had waar de reis naar toeging, werd ik zelfs uitgenodigd om mee te eten. Dat moest ik helaas afslaan, om niet al te laat bij mijn overnachtingsadres bij Moerdijk aan te komen. Daar kwam ik rond 8 uur aan, net te laat om te kunnen aanschuiven aan het buffet. Maar voor een vriendenprijsje mocht ik de restjes opeten en die smaakten me voortreffelijk. Om 10 uur lag ik al op een oor.

De eerste tegenslag
Een gastvrije rustplaats
Maandag 11 mei 2015

Na een uitgebreid ontbijt vol goede moed op stap. Maar bij Zevenbergschenhoek ging het al fout. Verkeerd en dus omgelopen. Goed doorgelopen met de wind in de rug en veel zon.Wel erg saai, langs grotere wegen door een kale polder, km's lang. Bij Terheijden was er gelukkig een cafe open. Ook naar Breda brede, lange en saaie wegen. Het was echt zwoegen en mijn rugzak voelde als een loden last. In Breda eerst omgelopen om mijn tante Olga met een bezoekje te verrassen. Ik had geluk, want ze was net weer thuis van een bezoek aan het ziekenhuis. Na een gezellig uurtje bijpraten weer verder naar mijn overnachtinngsadres gelopen waar ik hartelijk werd ontvangen door Laura, de vrouw van mijn neefje Jordy, en mijn achterneefjes Jelte en Merijn. Enorm verwend daar. Bij het naar bed gaan mocht ik beide jongens voorlezen.
Het was buitengewooon gezellig.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten