Van Reims naar Sezanne

Van Reims naar Sezanne

Maandag 1 juni 2015

Ik overwoog even om nog een dag in Reims te blijven om mijn achterstand in mijn blog weg te werken. Maar dat voelde niet goed. Na het ontbijt in het CIS dus toch maar ingepakt en weer op stap. Einddoel van die dag Germaine op ruim 19 km. Ik had me voorgenomen voorlopig rustig aan te doen en wat meer te genieten zonder op de km's te moeten letten. De eerste km's langs het kanaal en haven van Reims, aan mijn kant een mooie groene parkomgeving. Ik kreeg er al snel weer zin in, zeker toen verschillende passerende fietsers me een 'bonne route' toeriepen. Wel was ik even verrast door het volgende routebordje bij het kanaal. Moest ik echt nog zover? Ik vraag me af hoe ze deze afstand hebben berekend.

Daarna door een voorstadje van Reims, Cormontreuil, de stad door en enkele drukke wegen oversteken.
Daarna de Champagnestreek in. Bij het plaatse Trois-Puits verschenen de eerste wijngaarden.

Vervolgens langs een onverhard pad langs wijngaarden via Montbre naar Rilly-la-Montagne. Daar eten gekocht voor die avond (want in Germaine geen winkels). Er was tot mijn verrassing ook een cafe open waar ik heerlijk koffie heb gedronken. Daarna omhoog de bossen in naar Les Haies en Germaine.

Het bos tjssen Rilley en Lrs Haies 

Ik had inmiddels al enkele malen naar mijn geplande overnachtingsadres gebeld zonder resultaat. Om half 2 al in Germaine, waar ik een stempel op de Mairie haalde en vroeg of er nog andere logiesgelegenheden waren. Daar konden ze me niet aan helpen. Ik naar de bewuste B&B maar trof daar niemand aan, wel volop aan het verbouwen zo te zien. Goede raad was duur. B&B in volgend plaatsje gebeld en daar kon ik vanaf 5 uur terecht, maar dat was wel 7 km verder. Ik voelde me nog goed dus op weg. In een groot bos waar ze volop aan het kappen waren, raakte ik echter van het juiste pad af en het duurde wel even voor ik weer op het goede spoor zat. De mooie bospaden waren volledig aan gort gereden door het zware materieel voor de houtkap.

Toen ik het weer op het goede spoor zat, kwam ik vervolgens uit bij een mooi meer, l'Etang de Neuville,

en tenslotte bij het gehucht Bellevue waar je een schitterend uitzicht op de wijngaarden en Epernay hebt, en op het dorpje Champillon dat een halve km van de route lag.

Uitzicht vanuit Bellevue op Epernaye en omgeving 

Uitzicht vanuit Bellevue op dorpje Champillon 

Ik was rond half 5 in Champillon en had daarom nog tijd om enkele foto's van het dorpje te maken. Het was die dag prachtig weer en ik liep vanaf de middag zonder jas/fleece.

Beeldje St. Vincent in gevel Champagnehuis 

Oude wijnpers bij dorpspleintje

Om kwart over 5 was ik op mijn logeeradres en kreeg er een prachtige kamer. Het was een oud huis maar smaakvol ingericht met een grote tuin. Ze hadden vaak Nederlandse pelgrims te gast en waren zeer geinteresseerd en gastvrij. Ik werd uitgenodigd om een glaasje wijn mee te drinken. De conversatie verliep vooral in het Engels. Ik had ook mee kunnen eten, maar had daar niet op gerekend en mijn eigen eten al gekocht.
De volgende morgen om 7 uur een goed ontbijt. Ze gingen de gastheer en -vrouw ook al vroeg aan het werk in de wijngaarden in de omgeving.

Dinsdag 2 juni 2015

Vanaf Champignon die morgen even moeten zoeken naar de route in het bos naar Hauteville. De naam zegt het al, omhoog dus. In Hauteville even tijd gemaakt om de voormalige abdijkerk met het graf van Dom Perignon (1639 - 1715) te bezoeken. De echte wijnkerners weten natuurlijk dat hij de 'uitvinder' van de champagne is.

De linkergrafsteen vooraan isvan Dom Perignon

Iets verder een prachtig uitzicht op de wijngaarden en het dorpje Cumieres aan de Marne. Het was een lastige afdaling omdat je door het kronkelende pad tussen de wijngaarden je orientatie kwijtraakt. En steil omlaag is zeker zo lastig als omhoog.

Uitzicht op het dorpje Cumietes aan de Marne 

Aangekomen bij de brug over de Marne moest ik weer even ver omhoog om uit te komen op de heuvelrug die rond Epernay loopt. Dat ging allemaal prima, maar op een gegeven moment moest ik slingerend tussen de wijngaarden weer naar beneden naar het plaatsje Moussy, net voorbij Epernay. Dat ging een paar maal fout en daardoor weer wat extra klimkilometers gemaakt, wel goed voor je conditie. Maar ik was blij tlen ik het plaatselijke hotel had gevonden waar ik kon overnachten.

Woensdag 3 juni 2015

Die volgende ochtend een uitgebreid ontbijt (uitgebreid buffet, een uitzondering op het normale sobere Franse ontbijt). Ik had flink mijn best gedaan, maar dat brak me op, toen ik meteen na het verlaten van Moussy de helling op moest naar de alleenstaande kerk van Chavot.

Nog even een terugblik op Moussy 

De kerk van Chavot gezien vanuit Moussy 

Daarna begon het zachtjes te regenen en vervolgens harder. De regenkleding moest aan. Maar omdat de route door een mooi bos liep viel het met die regen wel mee. Na het plaatsje Massignie? werd het droog, maar alles was natuurlijk wel nat geworden. Verder door een lokaal bos, een stuk over een departementale weg en vervolgens door een groot prachtig bos. Er was een probleem, de paden bestonden uit door wilde zwijnen en tractoren omgewoelde graspaden, vol kuilen en plassen met vaak hoog gras. Dag liel niet lekker, maar gelukkig hadden mijn 'voorlopers' wel een soort spoor uitgezet (platgetrapt gras) zodat ik maar een keer vast kwam te zitten in de modder. In de buurt van een meertje, het Etang de Grande Folie, werd het pad tijdelijk wat beter, maar pas na 8 km was het leed echt geleden.

Daarna via een departementale weg de laatste kilometers naar Montmort. Behalve een mooi kasteel en een oud kerkje weinig te beleven. Maar ik had geen zin om verder te gaan (dan moest ik nog 11 km lopen) en besloot in het plaatselijke hotelletje te overnachten.

Het kasteel van Montmort 

Donderdag 4 juni 2015 

De volgende dag ging de route van Montmort naar Blaye, maar 11 km. Eerst een grasbaan van circa 5 km tussen de akkers, kaarsrecht maar behoorlijk glooiend. Het lukt me onderweg om een haas te 'schieten'.

Het is wel behoorlijk eentonig zo'n weg en je gedachten gaan alle kanten uit, maar verdwalen doe je niet. Het was die dag al vroeg knap warm geworden. Ik was dan ook blij dat de laatste 3 km door een (nat) bos gingen. Ik was al rond de middag in Baye, waar ik mijn intrek in het plaatselijke hotelletje nam. Die middag het dorp verkend, msar daar was ik snel mee klaar. De oude dorpskerk werd opgeknapt en dat was ook wel nodig, maar verder viel er weinig te beleven.

De rest van de dag daarom aan mijn Franse grammatica gewerkt, een soort opfrissingscursus en dir avond de vliegkunsten van de zwaluwen bewonderd die in het onbewoonde huis tegenover het hotel hun intrek hadden genomen.

De zwaluwen druk aan het werk 

Vrijdag 5 juni 2015 

Die morgen al vroeg weer op stap want de eerste km's gingen langs een drukke weg. Al snel had ik uitzicht op de kapel van St Prix en de hoogvlakte daarachter. Evenals in Blaye ook bij de kerkje weer grote infoborden over de strijd aan de Marne in de eerste wereldoorlog.

Links van het kerkje via een nat bospad ging het stril omhoog. Op de hoogvlakte langs de rand van de bossen verder. Daarna enkele km's langs een departementale weg en na het dorpje Soizy weer de bossen in, meestal een goed begaanbare weg langs de bosrand met uitzicht op de akkers. Via de dorpjes Chapton en Lachy weer de bossen in, waar de paden soms onbegaanbaar bleken vanwege de diepe sporen van tractoren en vrachtauto's.

Maar in de open stukken tussen de bossen viel op hoeveel bloemen er in de strook langs de akkers staan.

Na het bos langs een kasteelboerderij, een enorm complex aan gebouwen zoals je die vaker ziet in deze streek.

Vervolgens weer een bos in dat uitkwam op een helling met wijngaarden met uitzicht op Sezanne, met name de St Denis-kerk.

Bij aankomst in Sezanne eerst een biertje, want het was weer bijzonder warm die dag. Daarna de kerk bezocht, vrij sobere gothiek.

Interieur St Denis in Sezanne

Vervolgens naar de toeristeninfo waar ze me de weg wezen naar het tehuis waar ik kon overnachten, de Foyer Francois de Salles, een verzorgingstehuis voor behoeftige ouderen, gerund door zusters. Ze hadden daar enkele gastenkamers speciaal voor pelgrims. Een bijzondere ervaring om in een dergelijk tehuis gast te zijn, tussen het personeel en de bejaarden. Sommige van de oudere zusters waren van Zwitserse afkomst en vonden het duidelijk prettig om in het Duits te converseren (dat blijkt dan toch weer makkelijker voor mij dan in het Frans. Het was er een erg gastvrij onthaal en een aangenaam verblijf.