Dinsdag 26 mei 2015
Al vroeg uit Rocroi vertrokken, omdat ik alle opties open wilde houden omdat ik nog geen slaapplaats geregeld had. Bedoeling was om in Aubigny-les-Potheies te overnachten, een dorpje op 21 km. Eerst via een lokale weg naar het dorpje Sevigny-la-Foret, vandaar een groot dominiaal bos door met enkele leuke hellingtjes, het bos eindigde bij een departementale weg en verderop moest aan de overkant een landweg liggen die ik in moest. Ik kon die niet vinden en was veel te ver langs de hoofdweg gelopen.Gelukkig kwam toen juist Joseph uit het bos opdoemen (hij was kort na mij uit Rocroi vertrokken, maar zijn wandeltempo lag hoger) en zag ik hem aan de overkant de velden inlopen. Ik weer terug en vond de ingang van het weggetje naast een boerderijtje. Bij het volgende dorpje Chilly zat Joseph te pauzeren. Even bijgepraat en apart verder gegaan, want je loopt het makkelijkst in je eigen tempo.
Via glooiende wegen door de velden naar het dorpje l'Echelle en verder naar Villaine waar ik kort na de middag arriveerde. Nu moest ik beslissen hoe verder. Op mijn telefoontjes naar het geplande overnachtingsadres in Aubigny-les-Pothees kreeg ik steeds geen reactie en daarom besloot ik (het was nog vroeg) door te lopen naar Signy-l'Abbaye, een wat grotere plaats met 2 hotelletjes. Maar daardoor werd de afstand die dag wel 31 km. In Vaux-Villaine nog even misgelopen (+ 1 km), maar verder langs mooie boerderijwegen, langs bosranden en tenslotte door een bos waarvan de weg helemaal onder water stond en onbegaanbaar was. Gelukkig hadden 'voorlopers' door het bos parallel op veel plaatsen een paadje gemaakt, maar soms kon je niet anders dan door de modderpoel. Rond 4 uur bereikte ik moe maar voldaan het einddoel van die dag en vond onderdak bij een klein dorpshotel met halfpension en zelfs wifi. Joseph heb ik die dag niet meer gezien, maar die vertelde me later dat hij onderdak bij een particulier had gevonden. Het hotel was eenvoudig (gemeenschappelijk toilet en douche) maar netjes en het avondeten en het ontbijt waren goed.
Woendag 27 mei 2015
Omdat ik de vorige dag een veel langere afstand had gekopen dan gepland, zou ik vandaag moeten kiezen tussen een korte (14 km) of weer een lange (30 km). Ik besloot voor de lange te gaan, maar een stuk af te snijden zodat nog maar 27 km overbleef. Het eerste stuk naar Lalobbe liep ik daarom niet door het bos, maar langs een gelukkig niet drukke departementale weg. Daarna volgde een mooi heuvelachtig pad door een bos en langs een beek (de Vaux), waar de koekoek zich liet horen. Het pad kwam uit in het dorpje Wassigny, met een prachtige markthal en een bijzonder (vanwege de kleur) monument ter gedachtenis aan de eerste wereldoorlog.
Toen ik daarna zat te pauzeren, kwam Joseph eraan die niet kon begrijpen hoe ik hem voor was gebleven. Ik legde uit dat ik een kortere weg had genomen. Tot Hauteville liepen we samen op en verbaasden ons over de stilte op het land en in de dorpjes waar we doorkwamen. Je zag nauwelijks iemand op straat en koffie, waar we beiden naar smachten, was al helemaal nergens te krijgen. Vanaf Hauteville gingen we ieder ons eigen weg. Die ging door een open en kaal landschap over glooiende, voor mij soms hellende, grintwegen tussen de akkers door.
Volgens dit bordje op de route kennelijk wel!
Ons einddoel die dag was Chateau-Porcien. Ik melde me bij aankomst op het gemeentehuis voor een stempel en logies in de gemeentelijke herberg/refuge. Ik trof daar Joseph aan. Het bleek een piepklein onderkomen voor max 4 personen met een douche en WC, waar we alleen inkonden nadat we de ruimte hadden 'verbouwd'. Het enige restaurant in het dorp was woensdag gesloten. Gelukkig was er ook nog een cafeetje waar we een pilsje konden drinken en een supermarkt waar we boodschappen konden doen. Eind van de middag kregen we versterking van Mirianne, een wandelaarster uit Serooskerke die tot Reims de GR-route liep. We hebben er die avond onder het genot van wijn een gezellige avond van gemaakt.
Donderdag 28 mei 2015
Die ochtend scheiden onze wegen weer. Mirianne vertrok als eerste, daarna volgde ik en Joseph vertrok als laatste. Na een stuk door de velden ging de route kangs een drukke deoartementale weg naar Avancon. Dat was geen pretje als er een grote vrachtauto voorbij kwam. Na Avancon gelukkig een rustige weg naar St-Loup-Champagne. Daar gerust in hokje speciaal voor pelgrims leek het.
Bij mijn vertrek daar, kwam Joseph er juist aan. Een paar km verder haalde hij me in en liepen we samen tot l'Ecaille. Ook daar weer geen koffie. Ik nam een rustpauze, maar Joseph ging verder. De weg vandaar naar het einddoel van die dag, Bazancourt, liep weer grotendeels door akkerbouwlanden. Wel veel bloemen, ook akkerdistels, langs de randen.
De afstand was die dag maar 22 km, dus ik deed het rustig aan. Om half 2 was ik al in Bazancourt, waar het moeite koste om het gemeentehuis te vinden. Dat bleek pas om 3 uur weer open. Ook de meeste andere zaken, ook de supermarkt, waren tussen 12 uur en half 3 gesloten. Wel lukte het nog om ergens een biertje te drinken. Er zat verder niets anders op dan te wachten op de opening van het gemeentehuis. Ondanks de scheiding van kerk en staat valt het op dat in bijna alle Franse dorpjes de kerk en het gemeentehuis gebroederlijk naast ekkaar of aan hetzelfde plein staan. Zo ook hier.
Op het gemeentehuis kregen we een stempel en de sleutel van de gemeenteherberg/refuge voor pelgrims. Ook in deze gemeente, evenals in Chateau-Porcien was het verblijf gratis! Het verblijf lag naast de Salles du Fetes en was stukke ruimer en mooier dan in de vorige plaats. Er waren hier 3 bedden in een grote slaap/zitruimte en 2 badkamers met douche wastafel en toilet. We deden ons inkopen voor het avondeten, namen een biertje in de lokale kroeg en maakten het 's-avonds gezellig met een flesje wijn. Natuurlijk kwamen dan ook serieuze onderwerpen aan de orde (eigenlijk alleen maar).
Vrijdag 29 mei 2015
De laatste etappe naar Reims. Die zal ons nog lang heugen.
Deze keer vertrok Joseph als eerste. We spraken af om elkaar om 1 uur bij de kathedraal van Reims te ontmoeten om samen nog een afscheidsbiertje te drinken. Dat leek makkelijk haalbaar , want de afstand van Bazancourt naar Reims was maar 18 km en ging via onverharde wegen tussen glooiende akkers. Kort na ons vertrek begon het echter te regenen. De regenjas en rugzakhoes moesten aan. De kleiwegen werden steeds glibberiger en bleef aan mijn schoenen plakken. Soms kon je gebruik maken vaeen smalle grasberm, maar dat gaf maar tijdelijk soelaas. Het viel niet mee om vooruit te komen zonder onderuit te gaan. De klonters klei vlogen in het rond en tot boven de knieen was een modderzooi. Na 12 km kwam er gelukkig een eknde aan deze worsteling en kwam ik aan in Betheny, een voorstadje van Reims. Enkele km's later liep ik Reims binnen en via lange rechte straten kwam ik in het centrum. Om half een was ik bij de kathedraal, maar die durfde ik met mijn modderschoenen en -kleren niet binnen te gaan. Het was inmiddels wel droog geworden maar nog koud. Met Joseph een pilsje gedronken. Hij ging de volgende dag weer verder, terwijl ik een paar dagen in Reims bleef om uit te rusten, Reims te bezichtigen en aan mijn blog te werken.
Via het toerismebureau bij de kathedraal naar het Centre Internatonal de Sejours (CIS) waar ik tegen een goedkoop tarief onderdak vond. Daar bleken Joseph en Mirianne ook te logeren. Ik zag ze de volgende morgen, zaterdag, bij het ontbijt, net voordat ze vertrokken (Mirianne) ging met de trein naar huis).
Zaterdag 30 mei en zondag 31 mei 2015
Ik was duidelijk toe aan een rustdag. Verder moest er nodig gewassen worden en aan mijn blog gewerkt. Het CIS was daarvoor een ideale plek. Met de blog ging het echter niet naar sens. Soms lukte het me we, maar dan weer niet om de foto's op mijn blog te krijgen. Daarom kon ik ook nog alleen de eerste week afronden. De volgende staan grotendeels in concept klaar maar zonder foto's. Verder wilde ik toch ook wat van de stad zien. Het CIS lag ongeveer een km van het centrum, dus dat was aan te lopen. De zaterdag was zonnig, maar de zondag bewolkt en koud. Reims is kleiner dan ik verwachtte. Zaterdag heb ik de indrukwekkende kathedraal bewonderd en er bij het pelgrimbureautje in de kerk ook een stempel gehaald. Deze O.L.Vrouwekathedraal stamt uit de 13e eeuw en is een meesterwerk van gothische bouw- en beeldhouwkunst. In de 1e wereldoorlog, le Grande Guerre, is deze echter grotendeels verwoest. De Duitsers hebben Reims zelfs even bezet. De Franse koningen zijn in deze kathedraal gezalfd.
Die zaterdag ook een kaars opgestoken bij de Jozefkapel in de kathedraal voor mijn nichtje Marjolein en Joeri die deze dag in het huwelijk traden.
Ingang zijbeuk met prachtig beeldhouwwerk
De zondag heb ik vooral de Middeleeuwse overblijfselen bewonderd, de Marspoort uit de 1e eeuw voor Christus en de keldergewelven van een voormalig Romeins heiligdom. Daarnaast nog de Sint Jacobskerk bezocht, de enige Middeleeuwse kerk in Reims, maar met een latere Gotische toren die daar naar mijn mening niet bij past. Ik had mijn fototoestel echter op mijn kamer laten liggen, dus helaas geen foto's hiervan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten