Van Bazas naar Mont-de-Marsan

Van Bazas naar Mont-de-Marsan (24 t/m 28 juli 2015)

Vrijdag 24 juli 2015

Om 8 uur vertrokken naar Captieux, een relatief korte afstand van ongeveer 18 km. Het was een prachtige wandeldag, niet te warm en het grootste deel van de dag licht bewolkt.
Bijna de hele route ging over de loop van een voormalige spoorlijn die door de bomen aan weerszijden bovendien voor schaduw zorgde.

Hier is het pad nog breed 

Op andere plaatsen smal en dicht brgroeid 

Wel werd het pad regelmatig onderbroken en moest er 'gekluund' worden op plaatsen waar het 'brugdek' van een kunstwerk ontbrak.

Pad wordt onderbroken bij kunstwerk in voormalige spoorlijn 

Eerst naar beneden dan aan andere kant weer omhoog klauteren

Ook moest viermaal een drukke autoweg worden overgestoken.

In Captieux had het voormalige treinstation een nieuwe bestemming gekregen.

Captieux bleek een klein, maar duidelijk welvarend dorp met veel voorzieningen.
De refuge in Captieux bleek al bezet en ik vond onderdak in het lokale hotelletje tegenover de kerk. Deze was in restauratie en dat was duidelijk geen overbodige luxe.

Binnenzijde kerk Captieux 

Glasinlood-raam met Theresa van Avila 

Zaterdag 25 en zondag 26 juli 2015

Van Captieux ging de route weer verder over de voormalige spoorbaan.

Einddoel van deze dag was het plaatsje Roquefort, een afstand van ruim 34 km. Voor mij eigenlijk te ver, maar het was prima wandelweer (bewolkt met in de ochtend wat motregen) en de route was vlak.
Na een km of 5 ontmoette ik een jonge Franse pelgrim die langs de route kampeerde en zijn spullen aan het inpakken was. Hij was student, vertrokken uit Lille en op weg naar Santiago en wilde daarna doorlopen naar Portugal, naar familie. Die avond zag ik hem nog in Roquefort aankomen en spraken we kort met elkaar.

Om over de autoroute te komen moest er een omwegje worden gemaakt.

Kort na de passage van de autoroute liep ik de streek Les Landes binnen.

Het landschap veranderde in een open, vlak landbouwgebied. Het had Zeeland kunnen zijn (maar dan zonder dijken). Vanwege de droogte werd de mais volop beregend.

Voor en na het dorpje Bourriot-Bergonce ging de route door naaldbossen via zanderige paden. Een mooie omgeving, maar het lopen door het rulle zand was behoorlijk vermoeiend.

In het dorpje Bourriot passeerde ik ook een Franse vrouw die van Straatsburg onderweg was naar Santiago. We hebben in het dorp samen koffie gedronken, daarna heb ik haar niet meer gezien.

De laatste 10 km gingen weer over de voormalige spoorbaan, maar het pad was ook hier zeer zanderig.
Rond half 4 bereikte ik Roquefort, mooi gelegen aan het riviertje La Douze.

Zicht op de restanten van de vesting Roquefort vanaf de brug over La Douze 

Toen ik logies voor de volgende dag probeerde te regelen, bleek in Mont-de-Marsan alles vol vanwege de feesten daar (de Madeleine). Noodgedwongen moest ik daardoor een extra dag in Roquefort blijven, een plaats waar weinig te beleven viel. Wel was de monumentale kerk en de nabijgelegen Middeleeuwse kapel - die nu aan St. Jacques is gewijd - een bezoekje waard.

Kerk van Johannes de Doper 

Rijk versierde interieur kerk

Ingang voormalige St. Jozef-kapel

Beeld St. Jacques (Jacobus) als pelgrim uitgebeeld (in kapel)

Maandag 27 juli 2015

Die maandag al vroeg uit de veren, want naar Mont-de-Marsan moest er toch zo'n 28 km gelopen worden en er was regenachtig weer voorspeld. Dat bleek te kloppen, want net buiten Roquefort brak de eerste regenbui los. Dir was heftig maar kort en de rest van de dag bleef het beperkt tot wat motregenbuitjes waarvoor ik mijn regenjas niet uit mijn rugzak hoefde te halen.
De route ging eerst weer door dennebossen met rulle zandwegen tot ik na ongeveer 6 km op een asfaltweg uitkwam in het dorpje Corbleu.

Deze mooie en rustige asfaltweg bleef ik volgen via het dorpje Bosten tot het wat grotere Gailleres, waar ik in de plaatselijke bar/epicery een koffiestop inlaste en ook een sandwich als ontbijt verorberde. Daarna bleef ik de asfaltweg volgen die via een smalle brug over het riviertje de Midou in het dorpje Bougue uitkwam.
Voor de brug gold ook een macimum gewicht. Maar ondanks mijn zware rugzak vormde dat geen probleem, want ik ben de afgelopen maanden behoorlijk wat overbodige kg kwijtgeraakt.

In alle dorpjes die ik die ochtend gepasseerd was waren prachtige monumentale Romaanse kerkjes. Op deze bedevaartsroute loopt de route bijna altijd langs de lokale kerken en dorpskerkjes. Dat komt goed uit, want ik ben erg gecharmeerd door de eenvoud van de Romaanse dorpskerkjes. Ik heb er daarom enkele op de foto gezet.

Het kerkje bij de begraafplaats van Corbleu 

De kerk van Bosten 

Het kerkje van Bougue 

In Bougue middagpauze gehouden en daarna de laatste 10 km over een geasfalteerd fietspad afgelegd.

Dit fietspad is eveneens aangelegd op een voormalige spoorlijn en liep ook helemaal door tot in de Mont-de-Marsan tot kort bij het huidige station daar, als een soort groene long/slang in de stad.

Ik was al redelijk vroeg in Mont-de-Marsan en in het hotel La Gare waar ik een extra dag zou blijven. Niet alleen omdat dit de laatste grotere stad was voor de Pyreneeen, maar ook om daar mijn oudste dochter met haar gezin te ontmoeten die een paar uur rijden noordelijker op een camping vakantie hielden.

Dinsdag 28 juli 2015

'Toevallig' had ook mijn oudste dochter Ester met haar gezin een vakantie in Zuid-Frankrijk gepland. We sprsken af elkaar in Mont-de-Marsan te ontmoeten. Dat was voor hen toch nog zo'n 3 uur rijden. Rond de middag kwamen ze aan bij het hotel waar ik logeerde. We hadden heel wat bij te praten. Samen de stad ingegaan naar het oude centrum dat tussen de riviertjes La Douze en Le Midou is gelegen. Hier en daar was nog duidelijk te zien dat er het voorgaande weekend groot feest was geweest (fete de Madeleine). Daar lag ook een mooi park waar de kinderen zich konden vermaken. Daar ook enkele 'familiefoto's' gemaakt.

Vlnr: Ester, Eline, Kaspar en mijn schoonzoon Martijn;
Kaspar was duidelijk nog niet uitgeslapen!

Ester, Eline en Kaspar met hun pelgrimerende (o)pa met baard  

Ook samen de 19e eeuwse kerk in het centrum bewonderd. Deze kerk, de Marie-Madeleine, is gebouwd op de plaats waar eerder een gotische kerk heeft gestaan. De stijl is bijzonder en wordt omschreven als klassiek Grieks-Romaans. Het ontwerp is van architect Arthaud die ook een aantal overheidsgebouwen in deze stad in dezelfde stijl heeft ontworpen.

Kerk Sainte Marie-Madeleine 

De Marie-Madeleine van binnen 

De middag was (te) snel voorbij en eind van de middag namen we weer afscheid. Aan de ene kant best vreemd, aan de andere kant heeft me dit bezoekje energie gegeven om door te gaan tot de Pyreneeen.