Van Nevers naar Saint-Amand-Montrond

Van Nevers naar Saint-Amand-Montrond (22 t/m 26 juni 2015)

Maandag 22 juni 2015

Al vroeg uit Nevers vertrokken, want er stond me deze dag een flinke afstand te wachten.
Vanaf Nevers moest ik kiezen tussen 2 varianten, en ik had besloten de 'hoofdroute' te nemen. Achteraf misschien niet zo'n gelukkige keuze, want deze was bijna 20 km langer en - maar dat wist ik toen nog niet -qua landschap minder mooi. Bij het ontbijt nog kort kennis gemaakt met 2 Duitse pelgrims, maar deze dames hadden gekozen voor de kortere route via Augy-sur-Aubois.

Bij het verlaten van de stad had je vanaf de brug over La Loire (niet verwarren met Le Loire, bekend van de kastelen) een mooi uitzicht op de stad en de rivier.

Uitzicht op Nevers vanaf de Pont de La Loire 

Uitzicht op LaLoire vanaf de brug 

Vanaf daar eerst langs de hoofdweg en dan via binnenwegen het landelijk gebied in (plaatsjes Challuy en Aglan). Na ruim 14 km even gepauzeerd in het plaatsje Magny-Cours. Vandaar over de rondweg langs het dorp langs een weg die naar de regionale vuilnisbelt leidde. Dus veel passerend vrachtverkeer. Daar voorbij een mooie onverharde weg tussen heggen. Overal werd het hooi geperst en binnengehaald.

De natuurlijke rust werd evenwel wreed verstoord door het geluid van een nabijgelegen racecircuit. Het is helaas niet altijd genieten van de natuur. Het duurde een paar uur voor ik dat geluid kwijt was. Rond de middag kwam ik aan in het leuke dorpje Saint-Parize-le-Chatel waar ik me de koffie van het lokale, vriendelijke restaurantje goed liet smaken en daarna het mooie plaatselijke kerkje bezocht. Dit bleek bij wijze van uitzondering open (mogelijk vanwege een bruiloft?).

Mooi Romaans kerkje in St. Parize le Chatel 

Het interieur van het kerkje, duidelijk nog in gebruik 

Vanaf daar eerst een 4 km lange heuvelachtige asfaltweg door het bos, gevolgd door een kale landbouwweg zonder schaduw. Gelukkig werd het juist rond die tijd bewolkt. Dan - tenminste dat dacht ik de laatste 3 km naar het dorp, Saint-Pierre-de-Moutier, voor mijn overnachtingsadres. Die laatste km's kwam ik nog langs een prachtig gerestaureerde molen.

Toen ik in St. Pierre de Moutier aankwam was de man van het plaatselijke toeristenbureau juist aan het sluiten. Gelukkig was hij bereid me te helpen. Toen bleek dat ik nog 2,5 km extra moest lopen want het logeeradres lag niet op de route, maar bereikbaar via de departementale weg naar Livry. Dat was we een tegenvaller, want ik had er al 30 km opzitten en dat was voor mij zo'n beetje het maximum. Dat werd dus nog even zwoegen langs een drukke weg die bovendien omhoog liep. Dit alles werd echter ruimschoots goedgemaakt door de hartelijke ontvangst door mijn gastvrouw, mw. Arbez. Zij had als oud-pelgrim een refuge voor max 3 personen, maar ik was die dag de enige gast. Ze zorgde voor een lekkere maaltijd (met wijn) en deelde haar ervaringen over Santiago. Ik heb nog even van de avondzon in haar mooie tuin genoten, maar ik was moe en lag al vroeg op een oor.

Dinsdag 23 juni 2015

Omdat ik mijn route toch wat moest aanpasen, besloot ik om de drukke departementale weg via Livry naar Le Veurdre te nemen en zo wat af te snijden. Le Veudre ligt aan L'Allier, daar nog een behoorlijk riviertje. Volgens het bord ter plaatse liep ik daar de regio Auvergne in, terwijl ik dacht dat Auverne pas na Clermont-Ferrant begon.

De Allier gezien vanaf de brug bij Le Veurdre 

Later toch maar eens nakijken. Best ingewikkeld, die departementen en regio's in Frankrijk. Na Le Veurdre het landelijk gebied in. Hier ook veel weiland en hier en daar wat koeien (vleesvee). Na het gehucht Mesangny een mooie bosweg in. Na 500 meter bleek het pad echter totaal onbegaanbaar, eerst 10 meter modder en daarna overstroomt door het lokale beekje. Misschien best doorwaadbaar, maar ik had geen trek in een modderspektakel en een nat pak.

Dus terug en omgelopen via het overigens mooie dorpje Pouzy-Mesangy

Uitzicht op Pouzy-Mesangy vanaf de bruk over het riviertje Le Bourdre?

Daarna enkele vervelende km's langs de drukke D1. De laatste 3 km naar Lurcy-Levis via een bosweg lang een meertje (een mooi rustpunt) en daarna via landbouwwegen. In het dorpje koffiepauze gehouden en foto's van de mooie Romaanse kerk gemaakt.

66Vanaf het dorp naar een 'Nederlandse' minicamping waar ik had gereserveerd. De camping lag vrijwel aan de route, maar wel 4,5 km buiten het dorp. Dus het was nog even zweten en zwoegen en goed uitkijken, want het was een redelijk drukke weg die juist opnieuw was geasfalteerd, zodat je de kans liep bij passerende auto's een volle laag steentjes over je heen te krijgen. Niet alle automobilisten hielden zich namelijk aan de geldende maximumsnelheid.
Op de camping werd ik hartelijk welkom geheten door dd heer Ridderbeks en kreeg en goed ingerichte caravan (speciaal voor pelgrims) tot mijn beschikking.

Mevrouw Ridderbeks verzorgde een prima maaltijd en met verschillende campinggasten (allen Nederlanders) had ik een praatje. Een ervan, Frans van Balen uit Grijpskerke kende zelfs enkele oud-collega's uit de periode dat ik bij het Kadaster in Middelburg werkte.

Woensdag 24 juni 2015

Na een stevig Hollands ontbijt met een eitje en Goudse kaas, op weg naar Ainay-le-Chateau, waar de korte route via Augy weer op de hoofdroute uitkomt. Ik kon het rustig aandoen, want de refuge waar ik gereserveerd had ging pas om 4 uur open. Via graspaden en landbouwwegen naar het plaatsje Valigny. Via een graspad tot bij het dorpje Bardais.

Kort voor dat plaatsje verder over de D64. Dat was minder leuk, een drukke weg die ik tot 3 km voor Ainay moest volgen. Daar gelukkig het bos
in en gerust bij een meer.

Verder via landbouwwegen naar Anay--le-Chateau, waar ik veel te vroeg aankwam. Daardoor had ik genieg tijd om het mooie stadje met zijn bijzonder poortgebouw en gerestaureerd kasteel met kerk te bezichtigen.

Het prachtige poortgebouw van Anay-le-Chateau 

De mooi gerestaureerde burcht met daarop de kerk 

Detail van de ingang van de Romaanse kerk 

Tegen 4 uur terug omhoog de stad in voor de refuge, waar ik tot verrassing Maaike, Genevieve, Erik en Pierre aantrof, die van de refuge Le Chemin samen waren opgetrokken en de korte route via Augy hadden gelopen. Het was een leuk weerzien, met zijn allen in dezelfde refuge dat bovendien werd gerund door een bijzonder aimabel Frans echtpaar (Roger en ??) Die daar een aantal weken als hospitalero (vrijwilligers met Santiago-ervaring) de pelgrims opvingen, voor warm eten en drinken zorgden, maar vooral ook voor een gezellige sfeer.

Donderdag 25 en vrijdag 26 juni 2015

De volgende ochtend samen ontbeten en op stap.

Gereed voor vertrek, vlnr: Pierre, Roger en zijn vrouw, Erik, Genevieve en Maaike 

Onze wandeltempo's varieerden, maar we bleven op enige afstand steeds bij elkaar. Ik kreeg les van Maaike hoe ik met stokken moest lopen. Hoewel ik het nog steeds lastig vind en de techniek nog niet helemaal beheers, gaat het beter dan in het begin toen ik af en toe maar wat aanmodderde.

We lopen het dorpje Charenton-du-Cher binnen 

Via mooie landwegen en grasbanen naar de kerk in Charenton-du-Cher. Daar gepauzeerd, de lokale kerk bewonderd en boodschappen voor de lunch gedaan. Terwijl we daar pauzeerden passeerde een Belgisch echtpaar (uit Antwerpen) op de fiets, die enthousiast werden begroet, omdat ze die al eerder hadden ontmoet. Spontaan deelden zij het gebak met ons dat ze zojuist hadden gekocht. Zij waren op weg naar Lourdes. We namen hartelijk afscheid van het sympathieke paar.

Weer verder langs landwegen tot we bij het kanaal van Berry uitkwamen. De brug over en langs een grasbaan op de andere oever verder. Bij de eerste sluis middagpauze gehouden. Brood en beleg verdeeld en tijd om in de schaduw een uiltje te knappen. Daarna verder langs het kanaal. Hoe dichter bij Saint-Amand hoe beter het pad langs het kanaal werd. Uiteindelijk kwamen we in de stad uit waar ik zou achterblijven. We hadden afgesproken om als afscheid samen een pilsje te gaan drinken. Het koste toch nog wat moeite om het centrum te vinden, maar dat lukte uiteindelijk en de biertjes smaakten die weer zeer warme middag opperbest. De rest van de groep trok nog 5 km verder naar het dorpje Bouzais waar een refuge van de Franse vereniging was. Ik zwaaide ze bij vertrek uit.

Het hotel waar ik wilde logeren bleek vol. Maar een wat sjieker en duurder hotel op de Place Republic had gelukkig nog wel plaats (en korting) voor pelgrims.

In dat hotel ontmoette ik tot mijn verrassing weer de 2 Duitse vriendinnen die tegelijk met mij uit Nevers waren vertrokken, maar de korte route via Augy hadden gekozen. Een van de dames tobde met een voetblessure waarmee ze naar de dokter was gegaan. Na een dagje extra rust zouden ze tegelijk met mij uit Saint-Amand vertrekken.

Ik heb de 'rustdag' gebruikt om mijn oude gidsen naar huis te sturen en de stad te bezichtigen. Saint-Amand-Montrond is een bijzonder levendige stad met een oude Middeleeuwse kern. Die dag was het bijzonder warm, op mijn hotelkamer was het nauwelijks uit te houden en kon ik daardoor ook nauwelijks aan mijn blog werken.

De kerk van St. Amand Montrond in het Middeleeuwse centrum

Het Middeleeuwse centrum