Van La Souterraine naar Limoges

Van La Souterraine naar Limoges (6 t/m 10 juli 2015)

Maandag 6 juli 2015

Vanwege de voorspelde hitte al vroeg op stap naar Benevent-l'Abbaye, een tochtje van 22 km.
De route ging langs de D40, maar dat bleek gelukkig een vrije rustige en mooie weg. Ik kwam door een gehucht met de prachtige naam 'Sagnemoussouse'.

Een tijdje later hoorde ik boven mij hoofd vreemde vogelgeluiden. Tot mijn verbazing deed een roofvogel, waarschijnlijk een buizerd, schijnaanvallen om mij te verjagen. Hij kwam daarbij tot een paar meter boven mijn hoofd. Ik ben enkele minuten blijven staan om foto's te nemen, maar dat bleek een lastige opgave. De beste foto heb ik vergroot en zie hier het resultaat.

Vervolgens kwam ik aan in het dorpje Saint-Priest-la-Feuille, maar het was nog vroeg en het dorp leek nog te slapen. Verder langs de D10 en een boswegje naar het gehucht Chamborand. Dan weer via de D10 verder langst een meertje bij Le Masroy.

De mooie kronkelende weg naar Benevent l'Abbaye 

Rond 1 uur kwam ik aan in Benevent-l'Abbaye. Daar eerst wat gegeten en gedronken in een brasserie bij de kerk. Op zich een mooi dorpje, maar die dinsdag waren alle winkels en het enige restaurant gesloten. Gelukkig kon ik ook die avond in de brasserie terecht om wat te eten.

Kerk in Benevent l'Abbaye 

Poortgebouw in Benevent l'Abbaye

Daarna naar de particuliere refuge van mw. Gordon, van Britse afkomst, waar ik een kamer had gereserveerd. Wolfgang bleek daar de nacht tevoren te zijn geweest. Ik werd bijzonder vriendelijk onthaald en de gesprekken in het Engels gaan toch nog wat makkelijker dan in het Frans.

Dinsdag 7 juli 2015

Tegen deze dag bracht een behoorlijke uitdaging. Volgens de hoogteprofielen in mijn gids moest er vandaag een hoogteverschil van ruim 300 meter worden overbrugd. Dat was verreweg de hoogste piek tussen Vezelay en de Pyreneeen. Het zou bovendien weer een warme dag worden. Dus weer vroeg uit de veren. Tot mijn verbazing ging het eerste deel van de route tot het stadje Marsac juist omlaag. Het Fransd stadje bleek een stedenband met het Vlaamse Aalter te hebben.

Na het gehucht Les Rorgues ging het gestaag omhoog. Daarbij miste ik ook nog een bordje waardoor ik een km ben omgelopen, maar kwam voor Arrenes weer op de juiste route.

Vandaar ging de route het bos in en volgde enkele kilometers serieus klimwerk naar het dorpje Saint-Gussaud.

De weg omhoog naar Saint Gussaud 

Alles bij elkaar was het me meegevallen, mede omdat je in het bos volop schaduw had. In Saint-Gussaud eerst langs een opvallend object, de Laterne des Morts en daarna gepauzeerd in de plaatselijke herberg.

De Laterne des Morts 

De meeste pelgrims bleven na die klimpartij in Saint-Gussaud overnachten. Maar mijn voeten en benen voelden nog goed en ondanks de hitte besloot ik nog 6 km verder te lopen naar het dorpje Chatelus-le-Marcheix. De afdalingen waren af en toe best lastig, maar rond half 2 arriveerde ik in Chatelus.

Uitzicht op Chatelus 

Het dorp leek wel uitgestorven en de plaatselijke winkels en de auberge waren die dag gesloten. Gelukkig had ik gereserveerd bij een chambre d'hote waar de vriendelijke gastvrouw bereid was om een warme avondmaaltijd voor mij te bereiden met groenten uit eigen tuin.

Woensdag 8 juli 2015

Ook de volgende dag weer vroeg op stap. Via mooie wegen naar het dorpje Billanges. Vandaar afgddaald naar le Pont Dognon over de behoorlijk brede rivier Le Taurion, een rivier waar ik nog nooit van had gehoord.
Helaas was ik (weer) vergeten mijn fototoestel op tijd op te laden, zodat ik van deze dag helaas geen foto's heb.

Na de brug over de rivier ging de route omhoog het bos in. Een paar km later trof ik een drietal pauzerende Belgische pelgrims aan, Jan uit Dendermonde, Aline en Marc, een vriend van haar die een weekje meeliep, beiden uit Walonie. Ik sloot me bij hen aan. Om 1 uur na de middag pauzerden we in een cafeetje in Le-Chatenet-en-Dognon.
Daarna ging de route tot kort voor Saint-Leonard over mooie boswegen. Daarbij troffen we die middag in het bos een bijzonder monument voor pelgrims aan, inclusief een speciaal stempel en een livre d'or.
Rond 3 uur bereikten we Saint-Leonard-de-Noblat, een leuk plaatsje met een gezellige markt, leuke straatjes en een bijzondere kerk.

Strsatje in binnenstad St. Leonard 

De bijzondere bouwvorm van de kerk in St. Leoard 

We hadden verschillende overnachtingsplaatsen, maar hebben die avond wel gezellig samen gegeten.

Donderdag 9 juli en vrijdag 10 juli 2015

De volgende ochtend bij het vertrek uit St. Leonard liepen we elkar weer tegen het lijf. Het eerste deel vsn de route zijn we samen opgelopen. We staken de Vienne over via de mooie Pont Noblat.

Uitzicht vanaf de Pont Noblat 

Daarna via een smal pad het bos in, steil omhoog.

Uitzicht op St. Leonard vanaf de heuvels ten zuiden van de stad 

De landelijke omgeving met Limousin-koeien ..........

..... en soms een prachtige oude kasteelboerderij 

Daarna via mooie landwegen naar het dorpje Aureil. Aline tobde al enige tijd met haar voet en kon het tempo niet volgen. Jan en ik wachten haar af en toe op. Na enige tijd besloot Jan bij haar te blijven en ging ik in mijn eigen tempo verder. Ik ben ze die dag uit het oog verloren (maar zou ze later terugzien). Ik heb nog in een voorstad van Limoges, Feytiat, gepauzeerd en op hen gewacht, maar later bleek dat zij vandaar met de bus verder waren gegaan.

Zicht op Limoge vanaf de noordelijke voorsteden 

Die laatste km's waren ook vervelend om te lopen, langs een drukke invalsweg naar Limoges en enkele km's door de stad tot je de Vienne bereikt. Via een oude, historische Pont Etienne,

....... en vervolgens steil omhoog via enkele Middeleeuwse straatjes naar de kathedraal Saint-Etienne.

De hoofdingang aan de zijkant van de kerk 

Het hoofdportaal in detail 

De hoofdtoren die miin of meer los van de kerk staat 

Het interieur van de kerk 

In de refuge van de zusters Franciscanessen kon ik maar 1 nacht blijven, terwijl ik een extra dag in Limoges wilde blijven. Via het toeristenbureau in het centrum een relatief goedkoop hotel genomen.

Limoges is een grote en drukke stad met veel mooie gebouwen. De vrijdag daarom benut om wat meer van de stad te zien, maar zo'n dag is daarvoor eigenlijk veel te kort.
Het Middeleeuws gedeelte is geconcentreerd rond de kathedraal St. Etienne en het bisschoppelijk paleis (nu museum van schone kunsten) en de bijbehorende tuinen die openbaar toegankelijk zijn.

Daarnaast is in het centrum ook veel art deco en art nouveau te ontdekken.

De lantaarnpalen in het centrum van Limoges 

Het hoofdstation van Limoges (Bendictine) 

In de week en dagen voor Limoges was ik nog vast van plan om in Limoges mijn voettocht (tijdelijk) te onderbreken. Maar de temperatuur was inmiddels wat minder heet en de vooruitzichten waren ook gunstig. Bovendien had de ontmoeting met andere pelgrims me weer gemotiveerd en ik besloot om in elk geval nog tot Perigieux door te gaan.