Naar Burgos

Van Atapuerca naar Burgos (22 km)
Woensdag 15 juni 2016

Weer vroeg uit de veren, maar - anders dan andere dagen - deze keer voor het lopen eerst ontbeten in het plaatselijke winkeltje dat al om half 7 open was. Het was die ochtend guur en koud, het waaide hard en er hingen dreigende regenwolken in de lucht. Na het ontbijt op stap samen met enkele andere pelgrims. Even buiten het dorpje kwam ik langs een geitenfarm. Er liepen enkele honderden geiten buiten bij een grote loods (stal). Dit was de eerste vorm van intensieve veehouderij die ik in dit deel van Spanje tegenkwam. Tot dan toe had ik alleen maar akkerbouw, olijfbomen en wijngaarden gezien.

Daarna volgde een lastige klim naar de Matagrande, een winderige hoogvlakte.

Na een flinke klouterpartij kwam ik op de top aan.

Aan het eind van de hoogvlakte een prachtig uitzicht. In de verte kon je Burgos al zien liggen.

Er volgde een pittige afdaling en vervolgens ging de route via asfaltwegen (met soms mooie bermbegroeiing, zie de foto hieronder) naar het dorpje Villalval waar ik kort pauzeerde. Ik zag daar ook de Nijmeegse studentes aan het ontbijt. Het was op weg naar dat dorpje zachtjes gaan regenen en de meeste pelgrims deden de regenhoes om de rugzak en trokken renkleding aan. Ik gokte dat dat nog niet nodig was en deze keer had ik geluk. Het hield op met regenen, maar het bleef zwaar bewolkt.

Vandaar verder door het dorpje Cardeñuela-Riopico met het karkas van een van onze prehistorische aardbewoners.

Daarna over asfaltwegen over een autoweg en vervolgens over een grindweg langs het hekwerk aan de zuidkant van het vliegveld van Burgos tot aan het dorpje Castañares. Na dat dorp ging de route langs de rivier. Eerst nog via slechte grindpaden .....................................

...................... maar later via asfaltpaden door een groot park. Daar wandelden ook veel Spanjaarden. Door een ervan werd ik aangesproken. Of ik soms uit Duitsland kwam. Ik vertelde dat ik uit Nederland kwam, maar dat vond hij geen probleem want die Hollanders spraken toch ook Duits? Vervolgens vertelde hij me in het Duits dat hij daar jaren had gewerkt bij een bedrjjf aan de Bodensee. Toen hij zijn verhaal verteld had nam hij hartelijk afscheid en wenste mij een Buen Camino.

Na het park arriveerde ik aan de stadsgrens van Burgos. Het park ging daar over in een groenstrook met voet- en fietspad langs de rivier. Dat pad volgde ik km's lang tot ik in het centrum van Burgos aankwam. Het was inmiddels flink gaan regenen en nu had ik de regenhoes en mijn regenjasje hard nodig.

Tenslotte kwam ik rond 1 uur aan in het centrum van Burgos bij de stadspoort met op het plein daarachter de kathedraal.

Ik nam nog een foto op het plein voor de kathedraal. Het regende nog steeds toen ik op zoek ging naar het station van Burgos voor de terugreis naar Dordrecht.