Naar Leon

Van Reliegos naar Leon (25 km)
Woensdag 6 juli 2016

Die morgen al om 6 uur aan het ontbijt. Iets voor half 7 samen met Daniëlle op stap gegaan. Het was aangenaam fris. Het had afgelopen nacht geonweerd en wat geregend. Er waren al heel wat pelgrims in de schemering op pad. De opkomende zon zorgde voor een prachtige plaatje.

De eerste 6 km naar Mansillas de las Mulas gingen nog over en langs een vrij rustige lokale weg, maar na Mansillas de las Mulas liep het pad langs een drukke verkeersweg.

Maar eerst kwamen we dus in het stadje Mansilla de las Mulas aan en daar voorbij de Iglesia de Santa Maria (uit de 18e eeuw) met een mooi pelgrimsbeeld ervoor.

Bij het verlaten van het mooie stadje kwamen we langs de restanten van een indrukwekkende stadsmuur gelegen aan de rivier, de Rio Eslo.

Na dat stadje was het dus lopen langs een drukke verkeersweg. Na 5 km moesten we bij het gehucht Villamores de Mansilla zelfs meer dan een km op de weg zelf lopen. Onderstaand bord waarschuwde de pelgrims voor de gevaren.

Hieronder Danielle achter mij lopend op dit gevaarlijk stuk.

We waren dan ook blij dat we kort voor het dorpje Puente Villarente de verkeersweg konden verlaten en over een mooie brug over de rivier kwamen we het dorpje binnen (zie foto onder). Daar pauzeerden we en dronken samen koffie. Daarna namen we afscheid en gingen afzonderlijk verder zoals we tevoren hadden afgesproken. Danielle bedankte me uitvoerig omdat ik me aan haar (langzamere) tempo had aangepast, maar dat was nergens voor nodig. Het was samen gewoon gezellig geweest. Zij zou na aankomst in Leon weer naar huis vertrekken en volgend jaar de rest van de Camino lopen.

Daarna liep de route wat verder van de verkeersweg af en dat was een stuk leuker wandelen. Na ruim 4 km bereikte ik het dorpje Arcahueja dat op een heuveltje lag.

De weg werd nu heuvelachtig en daardoor een stuk uitdagender dan de vlakke rechte, saaie wegen van de dagen hiervoor.

Boven aangekomen op het laatste heuveltje, had ik een mooi uitzicht op het daar beneden gelegen kerkje met een ooievaarsnest.

Ook even achteruit gekeken naar de zwoegende pelgrims achter me.

Vervolgens kwam de stad Leon in zicht, maar om daar te komen moesten we via hoog gelegen paden (op de foto hieronder links) en via speciaal aangelegde voetgangersbruggen (volgende foto) de autowegen rond Leon kruisen.

Daarna was het nog kilometers ver via de voorstadjes voor we de rand van Leon bereikten. Dat ging bijna ongemerkt, maar gelukkig maakte onderstaand bord duidelijk dat we nu echt in Leon waren aangekomen.

Daar nog ver voor het centrum op een oude kerktoren waren weer verschillende ooievaars actief.

Aan de rand van het centrum werden de pelgrims opgevangen door vrijwilligers die informatie verstrekten over de route en de herbergen. Daar liep ik weer een groepje pelgrims tegen het lijf dat ik verschillende dagen daarvoor ook had gezien, een leuk gemengd gezelschap bestaande uit een Spaanse, een Italiaan en de Vlaming Serge uit Hasselt die van huis op weg was gegaan. Chapeau voor de Vlamingen, want hij was al de vierde Vlaming die ik ontmoette die non-stop van huis naar Santiago liep! 

Aangekomen in het centrum kwam ik eerst langs een monumentaal bankgebouw, het Casa Botines, dat door de Catalaanse architect Antonio Gaudi is ontworpen. 

Vervolgens kwam het eindpunt van deze dag, de kathedraal van Leon in zicht.

En kort daarna stond ik op het plein voor de indrukwekkende kathedraal.

Aan dat zelfde plein staat ook het bischoppelijk paleis.

Vervolgens ging ik op zoek naar een slaapplaats waar ik twee dagen kon blijven, want de volgende dag nam ik een rustdag en wilde ik het oude centrum van Leon verder verkennen. Na een uurtje rondzoeken vond ik net buiten het centrum een geschikt en niet te duur pension.