Naar Portomarin

Van Sarria naar Portomarin (22 km)
Zaterdag 16 juli 2016

Om iets over 6 zat ik al aan het ontbijt. Het was een buffet en voor Spaanse begrippen redelijk uitgebreid. Er zat al een Spaanse familie aan tafel. Vervolgens weer op stap, in de Rue Major de trappen op en dan verder naar boven. Bij het verlaten van het dorp kwam ik langs het kloostercomplex, dat ik de dag ervoor alleen van een afstand kon zien. Kennelijk was het een toeristische attractie, want er was een tamelijk grote parkeerplaats met speciale plaatsen voor bussen.

Terwijl ik een foto van het kloostercomplex aan het maken was, kwam Grace aangelopen. We hadden niets afgesproken, maar het toeval besliste dat we die dag samen op zouden trekken. Via een mooi bospad bereikten we het dorpje Barbadelo. Daarna ging de route door een prachtig landschap en door vele schilderachtige boerendorpjes.

Grace die dit deel van de Camino al eerder had gelopen, wees me op de bijzondere bouwsels die je overal in de dorpjes op de boerenerven zag. De naam weet ik niet meer, wel dat ze voor de opslag en het drogen van  mais waren bestemd.

Het boerenleven in Galicië is in die dorpjes nog van een grote eenvoud. Zo zagen we hoe een ouder boerenpaar een drietal varkens uit hun schuur naar een veldje daar tegenover bracht, daarbij geholpen door hun herdershond.

Onderweg een prachtig uitzicht op een oude boerderij.

Het pad liep soms over de heuvels met mooie uitzichten zoals hierboven en dan weer door bospaadjes zoals hieronder, maar nooit ver uit de buurt van boerderijtjes of boerendorpjes.

Hier, waarschijnlijk in het dorpje Conto Rozas een grafkapel en de graven die boven de grond staan. Ook in de Antillen 'begraven' ze hun doden op deze manier.

Kort na het dorpje A Brea geeft deze steen aan dat het nog maar 100 km lopen is naar  Santiago ( maar volgens mijn gids klopt dit niet en is dat in werkelijkheid nog 105 km). De laatste 100 km naar Santiago staat bekend als erg druk. Om een 'Compostela' (officieel getuigschrift dat je een pelgrimstocht naar Santiago hebt volbracht) te krijgen moet je bewijzen dat je minimaal de laatste 100 km te voet (of 200 km per fiets) hebt afgelegd. Veel Spanjaarden, vooral groepen scholieren en jongeren maar ook complete gezinnen, lopen in de vakantietijd vanaf Sarria naar Santiago (ongeveer 115 km).

Vanuit de hoogvlakte waar we lopen een mooi uit zcht op een boerendorpje.

In het dorpje Villacha, kort voor Portomarin, deze bijzondere auberque (links).

Kort voor Portomarin volgde nog een steile en moeilijke afdaling naar het meer.

Na deze afdaling kwamen we uit bij de toegangsbrug naar de stad. De brug was lang en lag hoog boven het meer. Ik had last van hoogtevrees  en was blij toen ik aan de overzijde was. De brug eindigde bij een steile trap die uitkwam bij een stadspoort. Hieronder komt Grace juist boven aan. Zij ging op weg naar haar hotel en ik zocht en vond een goed pension.

Portomorin is een nieuw dorp uit de jaren zestig. Het oude dorp is onder het water van het stuwmeer verdronken. Op de huidige plek werd een nieuw Portomarin gebouwd. Je ziet er dan ook alleen relatief nieuwe gebouwen, maar de beide kerken werden steen voor steen afgebroken en op hun nieuwe plaats weer opgebouwd. Hieronder de rechthoekige, op een burcht lijkende, Iglesia de San Nicolas. 

Van binnen het eenvoudige, Romaanse interieur van deze kerk.

Het andere kerkje lag wat verderop in het dorp, maar was niet open.

Een pelgrimsmonument op het centrale plein van Portomarin.

Hieronder het eenvoudige, maar prima pension waar ik onderdak vond.

Vanuit mijn kamer in het pension had ik een mooi uitzicht over het park en het daarachter gelegen stuwmeer.