Afsluiting in Santiago

Afsluiting pelgrimstocht
Donderdag 21 juli 2016

Toen ik begin juni op stap ging had ik me voorgenomen om na aankomst in Santiago mijn tocht voort te zetten naar Finistera en daarna eventueel ook het stadje Muxia nog te bezoeken. Maar voor mijn gevoel had ik met de pelgrimsmis in de kathedraal mijn voettocht afgesloten. Ik had onvoldoende 'drive' om verder te trekken. Daar kwam nog bij dat van de groep waarmee ik de laatste weken was opgetrokken niemand naar Finistere ging lopen. Wel ging een aantal mensen er met de bus heen. Dat heb ik ook nog overwogen, maar dat voelde toch te toeristisch. Ik besloot in Santiago mijn pelgrimstocht te beëindigen. Deze dag zou ik benutten om afscheid te nemen van mijn tochtgenoten en om mijn terugreis voor te bereiden.

Na een ontbijt in het restaurantje naast mijn pension ging ik eerst op zoek naar de 'Huiskamer van de Lage Landen' van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Daar worden de Nederlandse en Vlaamse pelgrims verwelkomd door vrijwilligers en kun je advies krijgen over de terugreis e.d. Mijn pension lag op naar schatting 400 meter van de kathedraal. In het drukke winkelstraatje daarheen kon je de toren van de kathedraal al zien.

Op weg naar het pelgrimsbureau waar de 'Huiskamer van de Lage Landen' in de buurt zou moeten zijn, eerst even langs het plein voor de kathedraal om naar de arriverende pelgrims te kijken. Ik zag er enkele bekende pelgrims en we feliciteerden elkaar met het bereiken van Santiago. Het was nog niet zo druk, maar er waren al een aantal groepen Spaanse jongeren gearriveerd. Die dag kwamen er veel van dergelijke groepen in de stad aan en ze werden bij het binnenlopen van het oude centrum door het publiek met luid applaus onthaald. Het leek wel wat op de aankomst bij de Nijmeegse vierdaagse, maar dan zonder gladiolen!

Op de binnenplasts van het pelgrimsbureau zag ik nu een bord dat verwees naar de 'huiskamer' en ik volgde de pijlen en kwam uiteindelijk bij de 'huiskamer' terecht waar ik door het vrijwilligersechtpaar Bert en Ans uit Zoutelande hartelijk werd ontvangen. Ze hadden het niet druk, want er kwamen deze maand maar weinig Nederlandse en Vlaamse pelgrims aan. Ik heb inderdaad na Burgos geen andere Nederlanders meer gezien, wel enkele Vlamingen. Ik was de enige Nederlander die de dag ervoor te voet in Santiago was aangekomen. Wel was er nog een Nederlands echtpaar op de fiets gearriveerd. Deze kwamen een uurtje na mij in de ' huiskamer' op de koffie en om informatie over de terugreis te krijgen. Bert en Ans hadden intussen de mogelijkheden voor mij op een rijtje gezet. Ik ging daarna naar de informatiebalies van de Renfe (Spaanse NS) en de ALSA (Spaanse Eurolines) die ook in het pelgrimsbureau waren gevestigd (erg handig). Ik besloot om de vrijdagmorgen met de bus naar Brussel te reizen (verder kon die dag niet) en vandaar de zaterdagmiddag met de trein naar Dordrecht en kocht meteen mijn ticket voor de bus. Daarna ging ik weer terug naar het plein voor de kathedraal waar ik de Zweedse pelgrim Chris uit Malmö tegen het lijf liep. Het was inmiddels middag en we besloten samen te gaan lunchen. Dat werd een gezellig afscheidsetentje en we spraken af met elkaar in contact te blijven. Daarna ging ik naar mij pension om aan mijn blog te werken. Maar net als de dag er voor bleek mijn tablet kuren te vertonen en bovendien viel de wifi regelmatig uit. Na een paar uur ploeteren gaf ik het op. Ik hoopte dat ik misschien in de bus op de terugreis mijn blog zou kunnen actualiseren (dat bleek achteraf ijdele hoop, want de bus was op zich prima, maar er was geen wifi aan boord). Vervolgens weer het centrum ingegaan om nog wat rond te kijken en wat souvenirs te kopen. 

Ik was op weg naar het pelgrimsbureau al een paar keer langs een bijzonder kerkje (de Igrexa de San Fructuoso) gelopen en besloot dat eens van dichterbij te gaan bekijken. Aan de buitenkant een tamelijk eenvoudig Romaans gebouw, maar met een bijzondere rijk versierde voorgevel en toren in een geheel andere bouwstijl. Ik had eerder gezien dat je de kerk ook kon bezichtigen, maar toen ik er die middag binnen wilde bleek de kerk gesloten.

De voorgevel van de San Fructuoso 

En het torentje van de San Fructuoso van dichtbij gezien.

In het centrum waren er de dag van mijn aankomst en deze dag, vooral in de avonduren, tal van (muzikale en andere) activiteiten. Hoewel het officieel pas op 25 juli het feest van de patroonheilige St. Jacob (San Iago) is, nemen de Spanjaarden de dagen daarvoor daar al een feestelijk voorschot op. Zo waren er ook allerlei voorstellingen bij de kathedraal. In het winkeltje bij de kathedraal ging ik op zoek naar souvenirs en trof daar Grace aan (toeval?). We spraken af die avond om 8 uur als afscheid samen in de stad te gaan eten in een Mexicaans restaurantje en Rebekah ook uit te nodigen (zij was die dag met een busreis op stap naar Finistera en Muxia). Die avond gezellig en lekker gegeten en afscheid van elkaar genomen. Zij zouden de volgende ochtend terug naar Amerika vliegen.

Daarna door de drukke straten van het levendige centrum weer terug naar mijn pension. Het was die avond nog lang warm. Daarom nog een pilsje gedronken op het terras voor het pension, maar op tijd naar bed gegaan, want er wachtte de volgende dag een lange en vermoeiende busreis.