Van Triacastela naar Sarria (19 km)
Vrijdag 15 juli 2016
Om exact 7 uur vertrokken vanuit mijn hostel. Bij het verlaten van het dorp moest je kiezen. Ofwel linksaf de route via Samos met een bekend klooster ofwel rechtsaf naar San Xil. Ik koos evenals de meeste pelgrims voor deze laatste optie, vooral omdat deze 10 km korter was en de inspanningen van de vorige dag nog in mijn benen zaten. Achteraf een goede keuze, want de route was erg mooi. Mooie paden in een glooiend landschap waarbij af en toe een flinke helling moest worden genomen. Hieronder kruist de weg een beekje, waarbij de weg vsnuit het beekdsl weer langzaam omhoog kruipt.
De weg bleef door een prachtig coulissenlandschsp lopen, langs verborgen weides en kleine dorpjes als Baisa en San Xil.
Ik had inmiddels wel zin in een ontbijt gekregen maar daar was in die kleine dorpjes geen gelegenheid voor. Totdat we bij een boerderijtje aankwamen,
waar je tegen een vrijwillige bijdrage (donativo) koffie, thee, vruchtendap, cake, brood en fruit kon verorberen. Ik keam daar samen met 2 Duitse pelgrims aan, maar al snel kwamen de volgende gasten binnen, waaronder de Zweed Chris (links) en de Duits-Spaanse Petra (rechts). De (alternatieve) uitspanning werd gerund door een Australier en zijn vriendin. Het was er erg gezellig, maar na een tijdje trokken we weer verder, terwijl er een nieuwe lading pelgrims arriveerde.
De route bleef mooi door een afwisselend landschap, hier bij het verlaten van het boerendorpje Montan.
Na zo'n 14 km kon je vanaf een hoog punt de stad Sarria al zien liggen.
Na het dorpje Perros liep het pad hoog langs een verkeersweg en kwam Sarria steeds dichterbij.
Tegen de middag bereikte ik de rand van Sarria. Ik was toen al een paar uur alleen op stap. De groep van Petra en andere bekenden deden het wat rustiger aan. Een km verder was er een informatiebureautje voor pelgrims. Ik kreeg een plattegrond mee en informatie over de herbergen, pensions, hostels en hotels. Ik kwam terecht bij een eenvoudig maar prima eensterren hotel, want ik wilde dicht bij het centrum zitten. Het bleek een goede keuze en een ontbijt was bij de prijs inbegrepen en al vanaf 6 uur in de morgen mogelijk. Ideaal voor pelgrims. Ik was dan ook niet de enige pelgrim die voor dat hotel koos.
Die middag geluncht in het stadje samen met de Amerikasnse Grace die ikndaar op een terrasje aantrof. Zij zat in een ander hotel samen met Rebecca. Na de siesta Sarria verder verkend. Normaliter zou je het stadje doorlopen van de binnenkomst (onderaan bij de rivier) en dan via de trappen omhoog het oude centrum in. Mijn 'fotorappartage' begint echter bovenaan in het stadje en gaat dan door de oude hoofdstraat naar beneden (naar mijn hotel). Bovenaan eindigt de oude hoofdstraat, de Rua Maior, met rechts een klein kerkje.
Nog iets verder naar boven een prachtig uitzicht over de benedenstad en haar omgeving.
In de Rua Maior werden de kraampjes gereedgemaakt voor de feestdagen die nog die avond zouden beginnen.
Een pelgrimsherberg gelegen aan de hoofdstraat, de Rua Maior.
Hieronder een doorkijkje in de feestelijk aangeklede Rua Maior met de kerk, de Templo del Salvador (13e eeuw), op de achtergrond.
En van onderaf gezien de trappen waar ik de volgende ochtend omhoog zou gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten